تأثیر شعردرمانی گروهی بر مهارت‌های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک

تاریخ دریافت 15/08/1394 تاریخ پذیرش 01/10/1394 پیش‌زمینه و هدف: اسکیزوفرنیا به‌عنوان یک سندرم پیچیده روان‌پزشکی اثرات مخرّب عمیقی بر جنبه­ های مختلف رفتار بیماران دارد. مداخلات روان‌شناختی در ترکیب با داروهای ضد روان‌پریشی در بهبود نشانه­های بالینی و عملکرد اجتماعی بیماران اسکیزوفرنیک مؤثر هستند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر شعردرمانی گروهی بر مهارت­های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک می‌باشد. مواد و روش ­ها: در این کارآزمایی بالینی تعداد 29 بیمار اسکیزوفرنیک به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب و به‌صورت تصادفی تعادلی در دو گروه مداخله (14 بیمار) و گروه کنترل (15 بیمار) قرار گرفتند. برای گروه مداخله، 12 جلسه یک‌ساعته گروه‌درمانی به‌صورت شعرخوانی گروهی، هفته­ای دو بار به مدت شش هفته برگزار شد. ابزارهای گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و ابزار اندازه‌گیری آسیب‌های وارده بر مهارت‌های روزمره زندگی در بیماران روانی (مهارت­های ارتباطی) بودند. تجزیه‌و‌تحلیل آماری به‌وسیله آزمون‌های آماری تی زوجی و تی مستقل در محیط نرم‌افزار آماری SPSS 14 انجام شد. یافته ها: بعد از مداخله شعر درمانی گروهی، مهارت­های ارتباطی بیماران مداخله بهبود معناداری را نسبت به گروه کنترل نشان داد (P<0/05) و این در حالی بود که در گروه کنترل تفاوت معناداری بین میانگین­ های قبل و بعد وجود نداشت (0/05<P) و همچنین پس از شعر درمانی مهارت­ های ارتباطی بیماران دو گروه، ازلحاظ آماری تفاوت معناداری داشتند (P<0/05). بحث و نتیجه­ گیری: یافته ­های این مطالعه مؤید این است که مداخله شعر درمانی گروهی در بهبود مهارت­ های ارتباطی بیماران اسکیزوفرنیک مؤثر است.